Ζεϊμπέκικο
Γενικές πληροφορίες για το Ζεϊμπέκικο
Το ζεϊμπέκικο ή ζεϊμπέκικος, είναι παραδοσιακός ελληνικός χορός με αρχαιοελληνικές ρίζες και σύμφωνα με θεωρείες πρόκειται για κατεξοχήν αρχαίο Ελληνικό – Θρακικό χορό που τον μετέφεραν στην Ασία οι αρχαίοι Αργείοι-Θράκες, όταν ίδρυσαν αποικία στις Τράλλεις της Μικράς Ασίας.
Η λέξη προέρχεται από τους Ζεϊμπέκους ή αλλιώς Ζεϊμπέκηδες, τον Ελληνικό Πληθυσμό του Aϊδινίου της Mικράς Aσίας, και σύμφωνα με τη λαϊκή ετυμολογία και επικρατέστερη λαογραφική άποψη η λέξη προέρχεται από το Ζεί, παραλλαγή του Ζεύς, και το βεκός που σημαίνει ψωμί, κατά τον Ηρόδοτο, δηλαδή τον αρχαίο λαό που κατά τους αρχαίους χρόνους υμνούσε το Δία και χορεύοντας, προσευχόταν για γήινη γονιμότητα και ψωμί και συμβολίζει την ένωση του πνεύματος με το σώμα που γίνεται προς τιμήν των θεών του Ολύμπου.
Ο ζεϊμπέκικος ως αρχαίος πολεμικός χορός είναι κυρίως αντρικός γι αυτό και ορισμένες φορές αποκαλείται εξαιτίας των χορευτικών του κινήσεων από άνδρες, ως «χορός του αετού». Ο ρυθμός ακολουθεί το βυζαντινό μέτρο που είναι στα 9/8, ενώ η συνηθισμένη ρυθμική του διάταξη είναι: 2/4+2/4+2/4+3/4 ή 4/4+2/4+3/4. Ο χαρακτήρας του χορού, εκπέμπει συναισθήματα μοναξιάς, θλίψης, νοσταλγίας, ψυχικού βασανισμού και μελαγχολίας, ενώ ο χορευτής κοιτάζει αγέλαστος τη γη.
